نوشته اندكه:كه حضرت سليمان چون از زمين مورچه معروف عبور فرمود بشنيدكه سلطان مورچه ها

به زير دستان خود گفت كه داخل خانه ها شويد كه سليمان ولشكريانش مبادا شما را پايمال نمايند

پس حضرت مورچه را احضار نمود وسلام كرد  ومورچه در جواب گفت :

عليك السلام  گفت ايها الفاني المشتغل بملك الفاني 

پس از آن گفت :اي سليمان آيا چنين گمان مي كني كه براي شما است كه مردم را امر ونهي مي

كني ،من مور ضعيفي هستم وحال آنكه چهل هزار امير دارم كه در تخت فرماندهي هر يك از آنها چهل

صف از مورچه است كه هر صفي از آنها از مغرب تا مشرق است .

حضرت سليمان پرسيد :چرا لباس سياه پوشيده ايد.

گفت :چون دنيا دار مصيب است ،پس لباس اهل مصيبت بايد سياه باشد .

حضرت پرسيد:اين بر آمدگي در ميان بدنتان چيست ؟

مورچه گفت اين كمر بند خدمت وطوق عبوديت است .

فرمود چرا از مردم گريزان هستيد ؟

مورچه گفت:مردم نوعا در غفلت اند ودوري از غافلان بهتر است .

حضرت فرمود چرا عريانيد؟

مورچه گفت همين طور دنيا آمده ايم وهمين طور از دنيا خواهيم رفت .

حضرت فرمود چند دانه از خوراكي ها بر مي داريد ؟مورچه گفت يك يا دو دانه 

فرمود چرا بيش تر بر نمي داريد ؟

مورچه گفت:چون ما مسافريم وهرچه مسافر بارش سبك تر باشد از براي او بهتر است

منبع :داستان هايي از 25 پيامبر