رايحه ي بهشت

حديث عشق دارد نام اصغر

بگوش جان رسد آواي اصغر

زبان عشق باشد چشم عاشق

نگر برچشم پر معناي اصغر              

نيازي نيست تا حرفي بگويد

بخوان از نرگس شهلاي اصغر

به يك شب او ره صد ساله رفته      

بود اين هم يد بيضاي اصغر

به ميدان آمده با دست بسته

عجب زيبا بود سوداي اصغر

زسوز تشنگي افسرد وپژمرد

لب سوزان وشكر خاي اصغر

زدي اي حرمله تير سه شعبه

به زيبا حنجر گوياي اصغر

به تير جان فشانت زد تبسم كند 

مثال غنچه اي لب هاي اصغر

همي كند  ايما،اشاره

شدم آگه من از ايماي اصغر 

كه يعني باز كند دستم پدر جان

بباشد محشر كبري اصغر

سرت بادا سلامت من كه رفتم

نباشد اين جهان مأواي اصغر

بگو بر مادرم شبها بخواند

برايم نغمه لالاي اصغر

زدم بوسه در آن هنگامه از دل 

به دست بسته وزيباي اصغر

نگاه او فكند آتش به جانم

شدم شرمنده از سيماي اصغر

من اگر نقاش بودم کربلا را میکشیدم 

یک بیابان لاله ی سرخ نینوا را میکشیدم 

دشتی از گلهای پرپر نقشی از حلقوم و خنجر 

نقشی از عباس حیدر اشکی از طفلان زینب 

منظر نور ولایت کربلا را میکشیدم 

یا اباعبدالله

این روزها که ثانیه ها حاشان بد است

فهرست و متن و حاشیه ها حالشان بد است

کاش بارانی ببارد قلبها را تر کند / بگذرد از هفت بند ما صداراترکند

قطره قطره رقص گیرد روی چتر لحظه ها/رشته رشته مویرگهای هواراترکند

بشکند در هم طلسم کهنه ی این باغ را/ شاخه های خشک بی بار دعا راترکند

مثل طوفان بزرگ نوح در صبحی شگفت/ سرزمین سینه ها تا نا کجا راترکند

چترها تان را ببندید ای به ساحل مانده ها/شاید این باران که می بارد شما راترکند